María Kristín

FÖLNA (e. fade) 

Solo Exhibition at Geothermal Park, Hveragerði, Iceland, 7. - 9. January 2022

(IS) Á Danska Þjóðminjasafninu er að finna ljósmyndir af Íslendingum sem klæddir eru í íslenska þjóðbúninginn. Fyrir ári síðan erfði ég þjóðbúning sem langamma mín átti. Hann er grænn og gullitaður, og minnir mikið á búningana á ljósmyndunum. Myndirnar eru teknar á tímabilinu 1896-1927, af dönskum fornleifafræðingi að nafni Daniel Bruun. Þær og einstaklingarnir sem á þeim eru, er ýmist lýst með tölustöfum eða stuttri orðarunu eins og ‘íslenskar konur í sparifötum’ (d. Islænderinder i festdragt). Einstaklingarnir eru sjaldan nafngreindir en virðast vera settir í sama flokk og það þjóðlega viðfangsefni sem verið er að skoða (þjóðbúningarnir). Líkaminn á bak við fötin missir sjálfsmynd sína og þ.a.l. verðleika sinn, þegar hann hverfur inn í efnið sem hann er í.

(DK) På Det Danske Nationale Museum findes der arkiverede fotografier af Islændinge, iklædt traditionelle islandske dragter. Jeg har under corona nedlukningen i 2021 arvet min oldemors dragt fra 1900 tallet. Den kan jeg genkende på fotografierne. Fotografierne er taget mellem 1896-1927 af en dansk arkæolog, ved navn Daniel Bruun. De ligger på museet, og indgår, som en fast del af hans samling. Menneskene på fotografierne bliver dels beskrevet og fremstillet med et tal eller en lille tekst, som fx. ‘Islænderinder i festdragt’ eller ‘kvinde i dragt’. Kroppen der står bag ved tøjet bliver ligegyldig og forsvinder lige så stille, ind i det stof den bærer. Personerne har sjældent et navn, da de bliver betragtet, som en del af det etnografiske materiale, som de indgår i. De fremstilles, som en eksotisk masse, der er passiv i sin egen fortolkning. 

(EN) At the Danish National Museum, you can find archived photographs of Icelanders in Icelandic national costumes. One year ago, I inherited my great grandmother's costume. It is green and gold, and reminds me a lot about the costumes I see in the photographs. They are taken by a Danish archaeologist, who’s name was Daniel Bruun, and are mostly described with a number or a short description like ‘Icelandic women in party dresses’ (d. Islænderinder i festdragt). The individuals are rarely named, but it seems like they are a part of the ethnographical material that is being explored (the costumes). The body behind the clothes loses its identity and worth, when it fades into the fabric it is wearing.